اگر علما بخواهند فتوا بدهند كه مثلاً عرق شتر نجاستخوار نجس است، بايد رشته شيمي خوانده باشند؛ آنان كه در حوزه علميه، ميكروسكوپ ندارند.<br><br>

-معروف است كه بشر مختار و آزاد آفريده شده , و سرنوشت او در دست خود اوست . واو , خود سرنوشت ساز , و طراح نحوه زندگي آينده خود مي باشد . از طرف ديگر قانون وراثت كه از اصول علمي مسلم جهان ما است , به ما مي گويد كه فرزندان نه تـنها وارث مال و صفات ظاهري پدران و مادران هستند , بلكه صفات دروني و روحيات خوب و بد آنان را نيز به ارث مي برند , و صفات و روحيات موروثي درسرنوشت آنان كاملا موثر است . چگونه مي توان انسان را در تعيين سرنوشت خود آزاد دانست ؟(0)

-آيا آزادي مستلزم وحدت اديان نيست ؟(0)

-معناي آزادي در اسلام چيست ؟(0)

-نظر اسلام درباره آزادي عقيده چيست ؟(0)

-نظر اسلام درباره آزادي انسان چيست ؟(0)

-چرا اسلام , اسلام آوردن بردگان را موجب آزادي آنان نداسته است ؟(0)

-اسلام مي گويد : پيروان هر دين و آييني حق حيات دارند و بطور آزاد مي تواند خود را معرفي كند پس چرا از پيروان ديگر ماليات و جزيه دريافت مي كند ؟(0)

داغترین ها

-آرزوهاي انسان در چه مواردي مستحسن و در چه مواردي مذموم است؟
(0)

-به چه كسي آزاد مي گويند؟(0)

-در جامعه ي امروزي چگونه مي توانيم آزاده باشيم؟
(0)

-آيا آزادي مستلزم وحدت اديان نيست ؟(0)

-معناي آزادي در اسلام چيست ؟(0)

-نظر اسلام درباره آزادي عقيده چيست ؟(0)

-نظر اسلام درباره آزادي انسان چيست ؟(0)

-چرا اسلام , اسلام آوردن بردگان را موجب آزادي آنان نداسته است ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

کد مطلب:2567 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:18

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

اگر علما بخواهند فتوا بدهند كه مثلاً عرق شتر نجاستخوار نجس است، بايد رشته شيمي خوانده باشند؛ آنان كه در حوزه علميه، ميكروسكوپ ندارند.

در مسائل علمي و شرعي و بلكه در هر قضيهاي، يك موضوع داريم و يك حكم، مثلاً وقتي كه ميگوييم: شراب نجس است موضوع اين قضيه شراب است و حكم آن نجس بودن. يا وقتي كه ميگوييم: بول نجس است، بول موضوع قضيه است و نجاست حكم آن. يا وقتي ميگوييم نكاح با خواهر حرام است، موضوع نكاح با خواهر و حكم آن حرام بودن.

در مسائل علمي مثلاً وقتي ميگوييم اسيد سولفوريك بدن را ميسوزاند، موضوع اسيد سولفوريك است و حكم آن سوزاندن بدن.

در بسياري از رشتههاي علمي، موضوع قضاياي آنها در رشته ديگر ثابت ميشود. وقتي پزشك ميگويد ترشي براي اين شخص ضرر دارد، ترشي و خواس آن در علم شيمي خوانده ميشود، ولي در علم پزشكي حكم آن يعني ضرر داشتن خوانده ميشود. در علوم ديني نيز چنين است لازم نيست در حوزه علميه ميكروسكوپ يا وسائل علم فيزيك و شيمي و پزشكي باشد و يا لازم نيست عالم ديني با داشتن علم شيمي يا با داشتن ميكروسكوپ، عرق شتر نجاست خوار را آزمايش كند، بلكه در علوم ديني احكام موضوعات رامي آموزند و عالم ديني، احكام موضوعات را ميگويدد. تشخيص موضوع يا به دست عرف است يا به تشخيص متخصصان رشتههاي ديگر، مثلاً وقتي يك فقيه ميگويد اعتياد به مواد مخدر يا اعتياد به سيگار حرام است، تشخيص اين كه مواد مخدر يا سيگار براي بدن ضرر دارد، به دست متخصصان علوم پزشكي است. وقتي پزشكان گفتند اينها براي بدن ضرر دارد، فقيه از آيات و روايات، حكم آن را استخراج ميكند يا وقتي كه ففقيه فتوا ميدهد كه روزه گرفتن براي كسي كه روزه براي او ضرر دارد، حرام است، تشخيص ضرر داشتن به دست فقيه نيست و او فقط حكم مسئله را بيان ميكند.